- Vijf jaar later
- In 2019, tijdens een kerkbijeenkomst, zong ik onverwachts een Japans lied en beleefde ik een onvergetelijke ervaring. Ik haalde een 90 en kreeg onverwacht veel complimenten. Zelfs nu, vijf jaar later, koester ik nog steeds die bijzondere herinnering.
Even kort geleden deelde ik een verhaal over karaoke
Sindsdien ben ik geen enkele keer meer naar de karaoke gegaan. Dat komt omdat ik, aangezien ik alleen maar Japanse liedjes ken, niemand in mijn omgeving heb die met me mee wil gaan en mee wil zingen. Daarom heb ik mijn hart alleen maar via YouTube gelucht (?). Vooral tijdens de corona-periode was dat een grote troost.
Nu ik een nieuw YouTube-kanaal heb aangemaakt, wilde ik het onderscheiden van mijn hoofdaccount. Daarom heb ik deze afspeellijst gemaakt. Of het nu gaat om Engelstalige lofliederen vertaald in het Japans of dit, ik wilde via muziek dichter bij Japan komen. Het is geen overdrijving om te zeggen dat ik Japans heb geleerd door Japanse liedjes.
Iemand zong "American Pie" in het Witte Huis zo ongelooflijk goed dat alle Amerikanen versteld stonden, maar in tegenstelling tot hem ben ik niet zo goed in Engelstalige liedjes. Mijn Gyeongsangdo-dialect (Gyeongsangdo-slang) is al onhandig, maar als ik zing, heb ik geen idee hoe ik mijn tong moet bewegen om de klanken te produceren.
Maar J-Pop bijvoorbeeld, daar heb ik veel tijd in gestoken en ik heb talloze covervideo's gezien. Door mee te neuriën en mee te zingen, ben ik er ongemerkt beter in geworden dan in Koreaanse liedjes. Daarom wilde ik mijn zangstijl en repertoire beter begrijpen, en deze afspeellijst is het resultaat van die zoektocht.
De liedjes van Hayami Megumi en YOASOBI zijn erg moeilijk om na te zingen, dus dat is wel jammer, maar iedereen heeft andere talenten en ik ben geen professionele coverartiest, dus ik ga niet te veel ambities hebben, mijn stem sparen en het rustig aan doen, zoals nu, als een lichte hobby.
Reacties0