Gerçekten Yoğun Bir Gün

Yarım gün hastanede, yarım gün de telefonla müşteri hizmetleri temsilcileriyle boğuşarak geçti günüm.

YouTube video çalışmaları ve CS50 çalışmaları gibi şeyleri yapamasam da, gerçekten asla atlamamam gereken günlük işlerimi tamamladım. Sabah erken saatlerde vaazı okuduktan sonra tefekkür defterimi paylaştım ve HPPS'de bir hata vardı, aynı aşamaları tekrar tekrar yapmam gerekti, ancak sonunda bugünkü hedefime ulaştım.

Hala acilen çözülmesi gereken sorunlar yığınla var ve bugün iplikçikte gerçekten moralim bozuldu, ama yine de Tanrı'nın bana verdiği diğer günleri yaşamam ve iman içinde dayanıp galip gelmem gerekiyor.

Hayat iniş çıkışlarla doludur, her zaman güneşli günler olmaz. Ağlayıp, gülüp, bazen de huysuzluk ederek büyürüz. Bugün tefekkür ettiğim gibi Rahel gibi. Ve Tanrı sonunda onun duasını dinleyip karnını açtığı gibi, bana da bir gün Tanrı'nın izin verdiği bir eş veya yeni bir fırsatın geleceğine sıkıca inanıyorum.

Dün, birdenbire, ait olduğum mezhebin web sitesine girdim. Dünya çapındaki kiliseler ve misyonerlik bölgeleri haritada işaretlenmiş ve Japonya'da hiçbir şeyin olmaması biraz şaşırtıcıydı. Japonya'daki toplam Hristiyan nüfusun %1'in altında olması ve kiliseye gitseler bile İsa'yı gerçek kurtarıcı olarak kabul edenlerin oranı düşük olduğu için tamamen vazgeçmişler mi acaba?

Bu yüzden ilahiyat okuyup mezhep tarafından resmi olarak gönderilen ilk Japon misyoneri mi olayım diye saçma bir düşünce, hayır, bir hayal kurdum. Heh, hayır, gerçekten öyle olur mu ki???