Bir Yıl Önceki Hikâyeyi Anlatıyorum

Özellikle yapacak bir şeyim olmadığı için bugün, bir yıl önce yaşadığım küçük bir anıyı buraya kaydetmek istiyorum.

Geçen yıl Mart başlarında, nasıl olduysa "Lunchable" adlı bir atıştırmalık elde ettim. Amerika'da çocukların okula giderken sıkça yanlarında götürdüklerini biliyorum, ancak çoğu Amerikan yiyeceklerinde olduğu gibi, "kalitesiz", "besleyici değil" gibi olumsuz yorumlar alıyor.

Ancak meraklı ve sosyal deneyimi az olan benim için bu oldukça yeni bir şeydi. Bu yüzden bunu atıştırmalık değil, bir öğün yemek olarak yemeye karar verdim. Bununla doyabilir miyim diye sorabilirsiniz ama ben istediğim zaman yiyecek konusunda kendimi kontrol edebilirim.

Üstteki naylon kapağı açtığımda, benim de gördüğüm gibi biraz yetersiz içerikler vardı. Açıklama olmadan bile, anlayarak yiyebileceğim şekilde tasarlanmıştı.

Peynir ve jambonu böyle sandviç gibi arasına koydum,

Baştan beri vanilyalı kremalı olan da vardı.

(Yukarıdaki kapağı açılmış içerik fotoğrafının sağ üst köşesinde olan)

Benim açımdan çok eğlenceliydi, bu yüzden fotoğraf çekerken sırayı ve talimatları takip ederek yedim, ama annemden "Şu an ne yapıyorsun?" "Neden çatal kullanmıyorsun da sadece elinle yiyorsun?" diye iki azar işittikten sonra zorlukla bitirdim.

Ah, en önemlisi olan lezzet değerlendirmesini atlamışım. Jambon peynir kombinasyonu biraz tuzludur ve vanilyalı krema tatlı ve kremalı bir tada sahipti. Bir diğer deyişle, tuzlu-tatlı bir kombinasyon. Ancak aslında bir yıl önce yediğim için bunun doğru bir şekilde hatırladığımdan emin değilim. (O zamanlar Naver bloguma yazmıştım, ama sadece şöyle böyle yaptım diye kısaca bahsetmiştim, lezzet değerlendirmesi yoktu)

Neyse, bir daha yemeyi fırsatım olursa, bugün bu şekilde kanıt bıraktığım için annemin dediklerini dinleyerek sessizce(?) yemeliyim.

Not: Aslında okul yemekleriymiş... Amerikan okuluna gitmediğim için hiç bilmiyordum!

https://youtube.com/shorts/tzUsAoKoTso?si=F_iJ6x0QmCnavkML