Dışarı Çıkmamak Gerçekten Çok İyi Oldu

Önemli bir işim vardı ama sonunda bugün dışarı çıkmadım. Önümüzdeki haftaya ertelendiği için biraz endişelendim ama içten içe mutluydum. Birkaç gündür ertelediğim YouTube video çalışmaları ve diğer çeşitli işleri yavaş yavaş yapabileceğim için. Bu yüzden öncelikle acil olanları bitirdim ve öğle yemeğinden önce klavyeye dokunuyorum. Çok önemli bir konu değil ama kafamı dağıtmak için yazıyorum.

Amerikalıların hepsi aynı fikirde; Amerika'da en rahatsız edici şeylerden biri, hareket kısıtlılığı. Ben de görme ve hareket engelli olduğum için hiç araba kullanamadığım için her zaman birinin beni götürmesi gerekiyor. Ayrıca yaşadığım bölgede toplu taşıma da gelişmiş olmadığı için gidebileceğim yerler de sınırlı.

Durumumu iyi bilen çevremdekiler şaşırıyor. Gün boyu evde ne yapıyorum, sıkılmıyor muyum gibi tepkiler veriyorlar. Ama ben hafifçe gülümseyerek "İyiyim~" diyorum. Elbette sıkıcı yönleri de yok değil ama şükürler olsun ki ben içe dönük ve evcimen biriyim, bu yüzden evde geçirdiğim zamanlar o kadar sıkıcı gelmiyor. Aksine, evde kendi işlerimi yaparak daha az stres oluyorum.

Ayrıca, yaşadığım hastalığın özelliği gereği, başkalarıyla vakit geçirmek benim için olumsuz sonuçlar doğurabilir. Küçük bir yanlış anlaşılma sonucu karşı tarafın incinmesini ve beni garip biri olarak düşünmesini istemem, bu olumsuz düşünceler ve kuruntular birbirini takip ediyor. Aslında bu, düzgün bir şekilde çalışamamamın en büyük nedeni. Bu yüzden mutlaka bir işe sahip olmam gerekirse evden çalışma planım var.

Bu yüzden şimdi masa başında oturup karmaşık düşüncelerimi düzenleyerek yazdığım bu an çok değerli ve kıymetli geliyor. Öğleden sonra dışarıda biraz hava almak için doğa yürüyüşü yapmayı düşünüyorum. Hava anormal derecede iniş çıkış yapıyor, bu böyle giderse baharı hissedemeden hemen yaz gelecek diye korkuyorum. Baharda çiçek fotoğrafı çekmek oldukça eğlenceli... Bu yıl nasıl bir eser fotoğrafı bırakacağım merak ediyorum. Ancak, polenler hiç hoş değil (alerjim olmadığı için çok şanslıyım) ve bu yıl baharı gerçekten doyasıya yaşamak istiyorum.