วันที่ต้องเงียบสงบ

ฉันจะนำบทความที่โพสต์ไปยัง LiveDoor เมื่อวานนี้มาโพสต์ที่นี่อีกครั้ง สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม LiveDoor เป็นบล็อกในญี่ปุ่น ไม่ใช่เกาหลี ดังนั้นเพื่อเป็นการฉลองการเปิดบล็อกในประเทศของฉันอย่างเป็นทางการที่ Durumis (두루미스) ฉันจะเขียนบทความนี้ขึ้นมาใหม่ แม้ว่าจะไม่เหมือนกันเป๊ะๆ แต่ก็จะมีหัวข้อเดียวกัน

เนื่องจากน้องชายของฉันทำงานกะกลางคืนสามวันต่อสัปดาห์ ในช่วงกลางวันของวันที่เขามีงาน ฉันต้องอยู่บ้านและ "หายใจ" เท่านั้น เสียงสนทนา เสียงเพลง หรือเสียงดังๆ ใดๆ ก็ตามจะไม่สามารถยอมรับได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับฉันที่ชอบฟังเพลง J-Pop ฉันรู้สึกเบื่อมากที่ต้องทนจนกว่าน้องชายจะตื่น

เมื่อวานนี้และวันนี้ก็เช่นกัน แล้วฉันควรทำอะไรเมื่อต้องเงียบๆ ล่ะ? หลังจากคิดอย่างถี่ถ้วน ฉันสรุปได้ว่า การเขียนบล็อกและการคอมเมนต์ในบล็อกของคนอื่นเหมาะสมที่สุด ในฐานะคนที่พรสวรรค์ด้านการเขียน ฉันมักจะพิมพ์ไปเรื่อยๆ โดยไม่ต้องวางแผนล่วงหน้า และเวลาสามสิบนาทีถึงหนึ่งชั่วโมงก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อฉันจดจ่อกับบางสิ่ง ฉันจะไม่ฟังเพลงคลาสสิกหรือเพลงบรรเลงที่ไพเราะเหมือนคนอื่นๆ เหตุผลหลักก็คือความสามารถทางดนตรีที่น่ารำคาญของฉัน ฉันจะไม่พูดถึงเรื่องนี้ต่อเพราะฉันเริ่มหงุดหงิดแล้ว

นอกจากการเขียนบล็อกแล้ว สิ่งที่ฉันทำได้คือการใช้งานโซเชียลมีเดีย แม้ว่าฉันจะดูวิดีโอสั้นๆ เช่น Shorts หรือ Reels ไม่ได้ แต่ฉันก็สามารถทำตามที่ฉันตั้งใจไว้ เช่น การเขียนโพสต์ การแชร์ หรือการคอมเมนต์ได้อย่างเต็มที่ในสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบ บางคนอาจเรียกมันว่า "พนักงานคอมเมนต์" แต่ฉันไม่ได้สังกัดที่ใด และในฐานะ "คนชอบความสนใจ" ฉันแค่อยากได้รับความสนใจและความนิยมจากคนๆ หนึ่งหรือหลายๆ คนในโลกออนไลน์ผ่านคอมเมนต์ที่ดีที่สุด

แต่เมื่อฉันเขียนไปเรื่อยๆ ฉันรู้สึกว่ามันแตกต่างจากบทความที่ฉันเขียนใน LiveDoor เมื่อวานนี้ ฉันขี้เกียจเกินกว่าจะไปตรวจสอบ และอย่างที่ฉันพูดไป ฉันแค่พิมพ์ไปตามความรู้สึกและสิ่งที่มือสัมผัส

สุดท้ายนี้ สิ่งที่ดีที่สุดอีกอย่างที่ควรทำเมื่อต้องเงียบๆ คือการอธิษฐานและไตร่ตรองพระคำ! ในเวลานี้เองที่ฉันหาเวลาเงียบๆ ได้ยาก เพราะเสียงทีวีและการฟังเพลงที่ฉันรัก นอกจากนี้ ตั้งแต่ต้นปีนี้ทางโบสถ์มีการจัดไตร่ตรองพระคำเป็นพิเศษ และมีการแบ่งปันกับสมาชิกในกลุ่ม ฉันสนุกกับการเรียนรู้ความรู้ใหม่ๆ ทางด้านพระคัมภีร์ที่ฉันไม่เคยรู้มาก่อน

อันที่จริง นี่เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในสามสิ่งที่กล่าวมา ฉันต้องยึดมั่นในความเชื่อที่ถูกต้อง มิเช่นนั้น ฉันจะตกเป็นเหยื่อของการล่อลวงและการทดลองของซาตานอย่างง่ายดาย แต่ฉันก็ไม่ควรหยิ่งผยองเพราะรู้จักพระคัมภีร์มากขึ้น เพราะนั่นเป็นบาปใหญ่ต่อพระเจ้า ในเวลาเช่นนี้ ฉันควรมีความอ่อนน้อมถ่อมตนและยอมจำนนต่อพระเจ้า เปลือยเปล่าต่อหน้าพระองค์

ฉันขอสารภาพอย่างอับอายว่าฉันไม่ค่อยเก่งในการอธิษฐานสั้นๆ แต่เมื่อฉันได้อ่านพระคำ ฉันรู้สึกว่าพระเจ้าประทานความรู้สึกและอารมณ์โดยตรงและทางอ้อมในขณะนั้น และฉันก็เขียนลงในสมุดบันทึกการไตร่ตรองพระคำ และฉันก็คิดว่านี่คือผลลัพธ์ ผลผลิต และผลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเห็นเหตุการณ์ต่างๆ ในโลกปัจจุบัน ฉันรู้สึกว่าการเสด็จมาของพระเยซูใกล้เข้ามาแล้ว ฉันจึงต้องระมัดระวังมากขึ้น

ฉันขออธิษฐานอย่างสุดซึ้งขอให้สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์แห่งชัยชนะในพระเยซู หากคุณกำลังอ่านบทความนี้ ฉันขออวยพรคุณในพระนามของพระเยซู และขอให้คุณประสบความสำเร็จเสมอ ขอบคุณค่ะ