ดีนะที่วันนี้ไม่ได้ออกไปไหน

มีธุระสำคัญ แต่สุดท้ายแล้ววันนี้ก็ไม่ได้ออกไปข้างนอก แม้ว่าจะเลื่อนไปสัปดาห์หน้าทำให้รู้สึกกังวลบ้าง แต่ในใจก็รู้สึกดี เพราะสามารถทำอย่างอื่นๆที่ค้างไว้อยู่หลายอย่าง เช่น การตัดต่อวิดีโอ YouTube และงานอื่นๆได้อย่างไม่เร่งรีบ ดังนั้นฉันจึงเริ่มจากงานเร่งด่วนก่อน แล้วค่อยมาพิมพ์ข้อความตอนนี้ก่อนทานอาหารกลางวัน เนื้อหาอาจไม่สำคัญมากนัก แต่ก็ถือเป็นการพักผ่อนและระบายความคิดไปในตัว

สิ่งที่คนอเมริกันทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเป็นสิ่งที่ลำบากที่สุดในอเมริกาคือ การถูกจำกัดการเดินทาง ฉันเองก็เป็นคนตาบอดและพิการทางร่างกายจึงไม่สามารถขับรถได้ ดังนั้นฉันจึงต้องพึ่งพาคนอื่นพาไปส่งเสมอ และพื้นที่ที่ฉันอาศัยอยู่นั้นก็ไม่ได้มีระบบขนส่งสาธารณะที่ดีนัก จึงมีข้อจำกัดในการเดินทางไปมา

คนที่รู้จักฉันดีมักจะตกใจ พวกเขาถามว่าฉันทำอะไรอยู่ทั้งวัน ไม่เบื่อเหรอ แต่ฉันก็ยิ้มแล้วบอกว่า 'ไม่เป็นไรค่ะ' แน่นอนว่ามันก็มีบ้างที่รู้สึกอึดอัด แต่โชคดีที่ฉันเป็นคนเก็บตัวและชอบอยู่บ้าน ดังนั้นเวลาที่อยู่บ้านจึงไม่รู้สึกน่าเบื่อ ยิ่งกว่านั้นการทำงานของตัวเองที่บ้านทำให้รู้สึกเครียดน้อยลง

ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยลักษณะของโรคที่ฉันเป็น การไปอยู่กับคนอื่นๆอาจส่งผลเสียต่อฉัน เพราะฉันกลัวว่าการพลาดพูดเพียงเล็กน้อยของฉันอาจทำให้คนอื่นรู้สึกเจ็บปวดและมองฉันเป็นคนแปลกๆ ความคิดและความคิดฟุ้งซ่านเหล่านี้ทำให้ฉันไม่สามารถทำงานได้อย่างเต็มที่ ดังนั้นหากฉันต้องทำงานจริงๆ ฉันก็วางแผนที่จะทำงานที่บ้าน

ดังนั้นเวลาที่ได้นั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน จัดระเบียบความคิดและเขียนบทความนี้จึงรู้สึกมีค่าและล้ำค่ามาก ตอนบ่ายฉันคิดว่าจะไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะเพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์ อากาศเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ร้อนบ้าง หนาวบ้าง ฉันกลัวว่าจะไม่มีเวลาได้สัมผัสบรรยากาศของฤดูใบไม้ผลิและเข้าสู่ฤดูร้อนเลย การถ่ายภาพดอกไม้ในฤดูใบไม้ผลิเป็นงานอดิเรกที่ฉันชอบ ฉันอยากรู้ว่าปีนี้ฉันจะได้ภาพถ่ายที่สวยงามแบบไหน แต่ละอองเกสรดอกไม้ไม่เอาเลย (โชคดีที่ฉันไม่แพ้) ฉันอยากสัมผัสฤดูใบไม้ผลิอย่างแท้จริงในปีนี้