ฉันไม่ชอบสังคมเกาหลีในอเมริกา

หัวข้อเรื่องอาจจะตรงไปตรงมาไปหน่อย แต่นี่ก็เป็นความรู้สึกที่แท้จริงของฉัน

เนื่องจากความพิการแต่กำเนิด ฉันจึงถูกจดจำได้ง่ายมากในโลกออฟไลน์ นอกจากนี้ยังมีเรื่องส่วนตัวของครอบครัวที่อาศัยอยู่ด้วยกัน ดังนั้นฉันและครอบครัวจึงมีแนวโน้มที่จะจบการพบปะสังสรรค์กับชาวเกาหลีด้วยการพบปะกันในชุมชนคริสตจักรเท่านั้น

อันที่จริง นี่คือเหตุผลที่ใหญ่ที่สุดที่ฉันเลือกโบสถ์ในปัจจุบัน ไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ก็เห็นได้ชัดว่าฉันจะตกเป็นเป้าหมายของการให้ความสนใจทันทีเมื่อฉันไปที่อื่น และเนื่องจากลักษณะนิสัยของคริสตจักรเกาหลีที่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน การถูกถามอย่างละเอียดว่าคุณอยู่ที่ไหนและทำงานอะไร ทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยงและเครียดแค่คิดถึงมัน

ฉันไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวในองค์กรที่ชาวเกาหลีรวมตัวกัน เช่น สมาคมเกาหลีหรือชมรม และไม่ต้องการเข้าไปพัวพัน ดังนั้นฉันจึงเพิกเฉยต่อทุกสิ่ง อันที่จริง ฉันก็สงสัยว่าทำไมฉันถึงมาอเมริกาเพื่อสร้างเครือข่ายกับเพื่อนร่วมชาติของเราและสร้างความสัมพันธ์ในหมู่พวกเรา

และมีคนมากมายที่พยายามสร้างเครือข่ายแบบนั้นและมีเส้นสายกว้าง แต่ก็พูดภาษาอังกฤษได้ไม่ดีนัก คนที่ไม่เก่งพอที่จะแสดงออกก็ไม่ควรแสดงออก หรือแสดงออกอย่างชัดเจนถึงความผิดพลาดบน SNS มันน่าเกลียดมาก คนที่ได้รับปริญญาเอกยังไม่รู้ว่าต้องอับอาย

(แต่ถ้าพิจารณาจากวิชาเอกของคนๆ นั้น ก็คงต้องโง่)

แทนที่จะพยายามสร้างเครือข่ายที่จำกัดอยู่เฉพาะชาวเกาหลีและใช้เวลาไปกับการดูรายการวิทยุและรายการโทรทัศน์ของเกาหลี การอ่านและเขียนภาษาอังกฤษให้มากขึ้นจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อสุขภาพจิตของฉัน ดังนั้นฉันจึงรู้สึกขอบคุณมากที่ได้ใช้ชีวิตในสถานที่ที่ค่อนข้างห่างไกลจากย่านเกาหลี

ดังนั้นอันที่จริง ฉันจึงระมัดระวังในการทำกิจกรรมบน Threads ด้วย ฉันได้เป็นเพื่อนกับคนจำนวนมากในพื้นที่แอตแลนตาเมื่อเร็วๆ นี้ และฉันกลัวว่าสิ่งนี้จะนำไปสู่การพบปะกันแบบออฟไลน์ แม้ว่ามันจะดีขึ้นในทางที่ดี แต่ฉันก็รู้ว่าจะทำให้คนส่วนใหญ่ผิดหวังอย่างแน่นอนเมื่อได้เห็นตัวตนของฉัน

ใช่ เหตุผลที่ฉันไม่ค่อยได้เขียนบทความบน durumis ในช่วงนี้ก็เป็นเพราะเรื่องส่วนตัว ฉันไม่จำเป็นต้องบันทึกกิจวัตรประจำวันที่ทำซ้ำๆ และฉันได้เขียนและอัปโหลดภาพชีวิตประจำวันพร้อมรูปภาพสองสามรูปบน Naver

จุดประสงค์หลักของที่นี่คือการแบ่งปันความคิดที่ลึกซึ้งของฉันและเคล็ดลับที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์และสมาร์ทโฟน แม้ว่า YouTube จะเป็นที่นิยมมากกว่าบล็อกในปัจจุบัน แต่สิ่งนี้ก็เป็นอุปสรรคต่อชีวิตส่วนตัวเช่นกัน ฉันไม่มีอุปกรณ์และไม่ว่าจะพูดอะไรก็ตาม ฉันก็เหมาะกับการเขียนมากที่สุด

ดังนั้นแม้ว่าฉันจะไม่สามารถเขียนบทความได้ทุกวัน ฉันก็จะพยายามฝึกฝนนิสัยในการบันทึกอย่างสม่ำเสมอใน durumis และ Naver เพื่อการเรียนรู้ภาษาเกาหลีต่อไป และฉันก็ทำเช่นนั้นอยู่แล้ว แต่ฉันควรสร้างโอกาสให้มากขึ้นในการสื่อสารเป็นภาษาอังกฤษและภาษาญี่ปุ่น โดยรักษาระยะห่างจากชาวเกาหลีนอกเหนือจากคนในโบสถ์