เรื่องราว Instagram ที่เริ่มต้นโดยไม่ได้ตั้งใจ

เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ฉันนึกถึงโบสถ์เก่า เลยคุยกับน้องที่สนิทในโบสถ์ผ่าน Instagram

เมื่อเราพูดคุยกันเรื่องต่าง ๆ ฉันก็นึกถึงอดีต และฉันได้แชร์รูปภาพสองสามรูปที่น้องสาวอาจจะจำไม่ได้ซึ่งฉันเคยโพสต์บน Cyworld หนึ่งในนั้นเธอจำได้อย่างแน่นอน เธอแชร์มันในสตอรี่ของตัวเองและแท็กฉัน ฉันซึ่งไม่ได้ใช้ Instagram Stories เลย เริ่มต้นจากการแชร์ในสตอรี่ของฉัน โชคดีที่มันแชร์สำเร็จและผ่านไปหลายวัน

ฉันโพสต์สตอรี่บนเพจ Facebook ที่ฉันดูแลอยู่แล้ว แต่เมื่อฉันคิดดูแล้ว ฉันคิดว่าการใช้ Instagram Stories น่าจะเป็นประโยชน์ในระยะยาวมากกว่า Facebook แม้ว่าวิธีการใช้งานจะดูยากกว่า Facebook แต่ฉันก็ตัดสินใจว่า 'ฉันซึ่งเชี่ยวชาญด้านอุปกรณ์ไอที จะทำไม่ได้ได้อย่างไร' และเริ่มใช้มันอย่างจริงจังเมื่อไม่กี่วันก่อน จนถึงวันนี้

ฉันอยากจะจับภาพพื้นที่เก็บถาวรและแสดงให้คุณเห็นที่นี่ แต่ฉันทำไม่ได้เพราะเป็นเรื่องส่วนตัว อย่างไรก็ตาม สิ่งสำคัญคือไม่ว่าจะเป็น Thread หรือ Instagram Stories ก็ตาม ฉันรู้สึกขอบคุณมากที่มีพื้นที่ให้บันทึกชีวิตประจำวันและความคิดของฉันอย่างสม่ำเสมอ โดยไม่ต้องกังวลกับปฏิกิริยาเช่นยอดดูและความคิดเห็น

นอกจากนี้ Instagram Stories ยังมีภาพที่สดใสกว่า Facebook ทำให้ฉันต้องใส่ใจมากขึ้นและใช้ความคิดมากขึ้นเมื่อโพสต์สตอรี่ ดังนั้น แม้ว่าฉันจะอายุใกล้สี่สิบแล้ว ฉันรู้สึกสบายใจและโชคดีเพราะอย่างน้อยก็ช่วยป้องกันโรคสมองเสื่อมได้ เนื่องจากเน้นที่รูปภาพ ฉันจึงใส่ใจกับการถ่ายภาพมากกว่าเดิม

อย่างไรก็ตาม โพสต์ Instagram เหล่านี้ตอนนี้ถูกเปิดเผยบน Google ด้วย ฉันมักจะโพสต์ภาพถ่ายเซลฟี่ ดังนั้นฉันจะรักษาความเป็นส่วนตัวต่อไป แม้ว่าจะมีเพียงไม่กี่คนที่เห็นอกเห็นใจและตอบสนองต่อบทความและรูปภาพของฉันอย่างจริงใจ แค่นั้นฉันก็ขอบคุณมาก

ดังนั้น วันนี้ ความทรงจำของฉันจึงถูกสะสมในที่เก็บถาวรทีละเล็กทีละน้อย