ขอบคุณในวันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์ 18 เมษายน 2568

ความรักและพระคุณของพระเยซูที่เสียสละเลือดเนื้อเพื่อตัวข้าพเจ้าที่ไม่มีคุณความดีและไม่มีคุณสมบัติใดๆนั้น ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกอัศจรรย์ ถ้าพิจารณาให้ดีแล้ว ข้าพเจ้ากับพระองค์ก็ไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลย แต่ด้วยการที่ได้รับเลือกให้เป็นบุตรธิดาที่เชื่อและติดตามพระเจ้า ทำให้พระองค์ทรงเป็นเพื่อนร่วมทางของข้าพเจ้า นี่คือสิ่งที่ข้าพเจ้ารู้สึกขอบคุณมากที่สุดในชีวิตประจำวัน

อีกสิ่งหนึ่งที่ข้าพเจ้ารู้สึกขอบคุณคือ ครอบครัวที่อยู่ร่วมกัน ชุมชนคริสตจักร และการที่ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในต่างแดน แม้บางครั้งอาจทะเลาะกันและทำร้ายจิตใจกัน แต่ในที่สุดด้วยความเชื่อและศรัทธา พระเจ้าก็ทรงเยียวยาความสัมพันธ์ที่แตกหักและบาดแผลในจิตใจ

ข้าพเจ้ากำลังแบ่งปันสมุดบันทึกการไตร่ตรองกับบุคคลสำคัญท่านหนึ่ง ตอนแรกที่ได้รับคำแนะนำ ข้าพเจ้ารู้สึกกังวลว่า ด้วยความรู้เรื่องพระคัมภีร์ที่ไม่มีเลย ข้าพเจ้าจะสามารถทำได้หรือไม่? แต่ในกระบวนการที่ได้แบ่งปันและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันทุกวัน ข้าพเจ้าก็ได้ค้นพบอีกด้านหนึ่งของตัวเอง นี่จึงเป็นสิ่งที่ข้าพเจ้ารู้สึกขอบคุณเช่นกัน

ที่จริงแล้วช่วงนี้ข้าพเจ้ามีความกังวลและความหวังอย่างลึกซึ้งอยู่เรื่องหนึ่ง ข้าพเจ้าไม่สามารถรับประกันได้ว่ามันจะเกิดขึ้นในชีวิตของข้าพเจ้าในอนาคต แต่ถ้าหากเป็นไปตามพระประสงค์ของพระเจ้า ชีวิตของข้าพเจ้าก็อาจจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง เพื่อเตรียมตัวรับมือกับช่วงเวลานั้น ข้าพเจ้าจึงจำเป็นต้องศึกษาให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้นในรูปแบบชีวิตประจำวันที่มีอยู่

ที่จริงแล้ว ข้าพเจ้าไม่รู้ว่านอกจากดนตรีแล้ว ข้าพเจ้าเก่งอะไรและอยากทำอะไร แต่สิ่งที่แน่ชัดคือ เช่นเดียวกับที่กำลังทำอยู่ ข้าพเจ้าสามารถแสดงออกถึงความคิด ความรู้สึก และสถานการณ์ของตัวเองได้อย่างมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ด้วยการเขียน ไม่รู้ว่ามันจะเป็นอาวุธที่ทรงพลังแค่ไหนในอนาคต แต่หวังว่ามันจะเป็นแรงผลักดันและเป็นรากฐานสำหรับวันข้างหน้า