หัวข้อ
- #การท่องจำภาษาอังกฤษ
- #การท่องจำพระคัมภีร์ภาษาอังกฤษ
- #ความทรงจำ
- #การท่องจำพระคัมภีร์
พอได้ดูคลิปนี้ ทำให้ฉันนึกถึงช่วงมัธยมปลายที่ชอบฟังวิทยุขึ้นมาทันที
ตอนนั้นฉันเป็นผู้ฟังวิทยุ KBS 1FM และสถานีวิทยุคริสต์ศาสนา 극동방송 (Geukdong Broadcasting Station) อย่างเหนียวแน่น แล้ววันหนึ่งฉันก็ได้รู้ว่าจะมีการจัดการแข่งขันการท่องจำพระคัมภีร์ภาษาอังกฤษ ตอนนั้นฉันมีพระคัมภีร์ไบเบิลภาษาอังกฤษ-เกาหลี (NIV) และเทปคาสเซ็ทพระคัมภีร์ที่พ่อซื้อให้ ส่วนที่การแข่งขันต้องการคือมัทธิว 6 และหลังจากที่รู้เรื่องนี้ ฉันก็เริ่มฟังเทปคาสเซ็ทซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นสิบๆ ร้อยๆ ครั้งต่อวัน ฝึกพูดตาม และท่องจำอย่างจริงจัง
และประมาณหนึ่งสัปดาห์ก่อนการแข่งขัน ฉันได้รับโอกาสได้ขึ้นไปท่องจำมัทธิว 6 ทั้งหมดต่อหน้าเหล่านักเรียนในช่วงเวลาการนมัสการของกลุ่มเยาวชนมัธยมของโบสถ์ที่ฉันสังกัดอยู่ คุณพระสงฆ์ที่รับผิดชอบดูแลนักเรียนซึ่งตอนนั้นก็เอ็นดูฉันอยู่ด้วยนั้น ท่านก็สามารถพูดภาษาอังกฤษได้พอสมควร และฉันยังจำภาพท่านมองฉันด้วยแววตาชื่นชมได้อยู่จนถึงทุกวันนี้
และในวันแข่งขัน ฉันก็ได้สวมชุดนักเรียนประจำโรงเรียนที่ฉันชอบที่สุดอย่างภาคภูมิใจ (ถึงขนาดพูดได้เลยว่าฉันเข้ามาเรียนที่โรงเรียน M แห่งนี้ก็เพราะชุดนักเรียนนี่แหละ) และเข้าร่วมการแข่งขัน ฉันคิดว่าตัวเองจะได้ผลลัพธ์ที่ดีแน่นอน แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับไม่เป็นอย่างที่คาดคิด ชื่อของฉันไม่อยู่ในรายชื่อผู้ได้รับรางวัล ฉันเลยถามไปถามมาจนกระทั่งได้รู้สาเหตุในที่สุด นั่นก็คือการแบ่งวรรคตอนในการอ่านไม่ถูกต้องนั่นเอง อย่างไรก็ตาม ครูจากโบสถ์ก็มาให้กำลังใจฉันด้วย รู้สึกเสียดายอยู่บ้าง แต่พอมาคิดดูตอนนี้แล้ว ไม่ว่าจะได้รางวัลหรือไม่ได้ นั่นเป็นช่วงเวลาที่มีค่าและล้ำค่าที่ทำให้ฉันได้ใกล้ชิดกับภาษาอังกฤษมากขึ้น
ตอนนี้ฉันใช้ชีวิตอยู่ในอเมริกาได้ 17 ปีแล้ว แต่ฉันก็ยังไม่แน่ใจว่าตัวเองยังคงมีปัญหาเรื่องการแบ่งวรรคตอนในการอ่านอยู่หรือเปล่า แต่ที่ฉันรู้สึกประหลาดใจมากๆ คือ ฉันเป็นคนขี้อายมากๆ แต่ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกตื่นเต้นเลย และสามารถท่องจำประโยคภาษาอังกฤษที่ยากๆ ได้อย่างคล่องแคล่วต่อหน้าเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ตั้งแต่มาอยู่ที่อเมริกา ตอนที่เรียน ESL ฟรีๆ ในละแวกบ้าน แค่การขึ้นไปพูดนำเสนอแป๊บเดียวก็ทำให้ฉันเครียดมากๆ แล้ว
ความคิดเห็น0