ไซเวิลด์จะกลับมาอย่างแท้จริงได้หรือไม่

ขณะที่กำลังดูฟีดของ Thread ผมได้พบกับโพสต์เกี่ยวกับความทรงจำของ Cyworld ด้วยความยินดี ผมจึงได้คอมเมนต์และเนื่องจากได้ยินข่าวเกี่ยวกับการกลับมาเปิดให้บริการแล้ว จึงได้ไปเยี่ยมชมเว็บไซต์อย่างเป็นทางการ แต่บริการยังคงอยู่ในระหว่างการเตรียมการ และผมสามารถตรวจสอบคำถามและคำตอบบางส่วนได้ผ่านทางบล็อกอย่างเป็นทางการ อย่างไรก็ตาม ยังไม่ทราบกำหนดการที่แน่นอนว่าจะสามารถใช้งานได้เมื่อไหร่ และแม้ว่าจะระบุว่าผู้ใช้ในต่างประเทศก็สามารถใช้งานได้ แต่ผมก็ยังมีคำถามมากมาย เช่น จะหาโดโตะได้อย่างไร

และแล้วผมก็คิดถึงอดีตเมื่อยี่สิบปีก่อน ถึงแม้ว่าการบอกเลขที่รุ่นจะทำให้รู้ว่าอายุเท่าไหร่ แต่ผมขอเปิดเผยเพียงว่าผมเป็นนักศึกษาในช่วงต้นถึงกลางทศวรรษ 2000 เท่านั้น ตอนเรียนมัธยมปลาย ผมเล่นอยู่ที่ Seeclub ฟังเพลงคลาสสิคที่ชอบ แต่พอขึ้นมหาวิทยาลัย ทุกคนก็ใช้ Cyworld กันหมด เลยมีคนมาถามผมว่าทำไมไม่ใช้บ้าง สุดท้ายผมก็เลยสมัครและสร้างมินิโฮมเพจ

ในสมัยนั้นเป็นยุคของโทรศัพท์แบบพกพา ดังนั้นการแจ้งเตือนที่สำคัญส่วนใหญ่จึงทำผ่านทางออนไลน์คอมมูนิตี้ Daum Cafe ก็คึกคักมากในสมัยนั้น และในคณะของผมเองก็เช่นกัน เดิมทีอยู่ที่ Daum Cafe แต่ย้ายมาเป็นคลับใน Cyworld และสามารถรับข่าวสารต่างๆ รวมถึงรูปภาพจากกิจกรรมต่างๆ ผ่านทางนั้นได้ นอกจากนี้ ผมยังสมัครเข้าร่วมคลับที่เกี่ยวข้องกับดนตรีคลาสสิคหรือวิชาที่เรียนอยู่ และมีส่วนร่วมอย่างแข็งขัน

ผมตกแต่งมินิโฮมเพจอย่างตั้งใจ สิ่งที่ประทับใจที่สุดคือหลังจากมาถึงอเมริกา เพื่อนๆ และรุ่นพี่รุ่นน้องจำนวนมากได้เขียนข้อความลับไว้ในสมุดเยี่ยม และผมเองก็ได้ทักทายอาจารย์ที่ผมเคารพด้วยภาษาอังกฤษว่ามาถึงอเมริกาอย่างปลอดภัย ผมใช้บัตรห้องสมุดของคนรู้จักไปห้องสมุดใกล้ๆ และใช้คอมพิวเตอร์ที่นั่นหลังจากมาถึงอเมริกาได้ไม่กี่วัน

(ไม่นานหลังจากนั้น ผมก็ได้พบกับหนังสือการ์ตูน Wish ของ Clamp ที่นั่น)

และไม่นานหลังจากนั้น บล็อกก็ได้ถือกำเนิดขึ้น ผมคิดว่าบางคนรู้จักและบางคนไม่รู้จัก แต่เนื่องจากสายตาของผมไม่ค่อยดี ผมจึงชอบบล็อกมากกว่ามินิโฮมเพจที่น่ารัก ดังนั้น ผมจึงดูแลมันอย่างตั้งใจ

แต่หลังจากเวลาผ่านไปหลายปี ทุกคนที่เป็นเพื่อนกับผมใน Cyworld ก็กลายเป็นบัญชีร้างไปหมดแล้ว และ Cyworld ก็ล่มไป และที่สำคัญที่สุดคือ แม้จะไม่ใช่การแฮ็ก แต่เมื่อผมเข้าสู่ระบบวันหนึ่ง ชื่อจริงของผมกลับกลายเป็นชื่อของคนอื่นไปแล้ว ผมคาดเดาว่าอาจเป็นเพราะคนคนนั้นใช้เบอร์โทรศัพท์ที่ผมใช้ในเกาหลี

ที่น่าแปลกใจคือ ผมยังจำไอดีและรหัสผ่าน Cyworld ของผมได้อย่างแม่นยำ ดังนั้น ผมสามารถเข้าสู่ระบบได้ทุกเมื่อหากพร้อม แต่ดังที่ได้กล่าวไปแล้ว ชื่อของผมไม่ใช่ชื่อของผมอีกต่อไปแล้ว และที่สำคัญที่สุดคือ Cyworld ล่มไปแล้ว เมื่อผมลองเข้าสู่ระบบเพื่อขอให้สำรองข้อมูล ผมรู้สึกผิดหวังมากที่พบว่าโดโตะทั้งหมดที่ผมซื้อด้วยความเอาใจใส่สองสามร้อยอันหายไปหมดแล้ว

แต่... มีข่าวว่าจะกลับมาเปิดให้บริการอีกครั้ง จึงมีความกังวลและคาดหวัง ดังที่ได้กล่าวไว้ในตอนต้นแล้ว แม้ว่าจะไม่ทราบกำหนดการที่แน่นอนว่าจะกลับมาให้บริการอีกครั้งเมื่อไหร่ แต่มีการกล่าวถึงว่าผู้ใช้ในต่างประเทศก็สามารถใช้งานได้เช่นกัน จึงมีความหวังอยู่ 2 เปอร์เซ็นต์ เนื่องจากบัญชีเดิมเสียหายไปแล้ว จึงคิดว่าจะสมัครบัญชีใหม่เพื่อเริ่มต้นใหม่

แต่ยุคสมัยเปลี่ยนไปมากแล้วตั้งแต่ยี่สิบปีก่อน ถ้าไม่ตรงกับความคาดหวังส่วนตัว ผมก็จะเลิกใช้ Cyworld อย่างเด็ดขาด ในสมัยนี้ไม่ใช่ยุคที่ถ้าไม่ใช้ Cyworld ก็ทำอะไรไม่ได้อีกต่อไปแล้ว เพราะมี Durumis (두루미스) และโซเชียลมีเดียอื่นๆ อีกมากมาย

ดังนั้น ผมจะรออย่างใจเย็นโดยไม่ต้องกังวล ผู้พัฒนาคงต้องการนำเสนอบริการที่มั่นคงและน่าเชื่อถือให้กับผู้บริโภค จึงขอรออย่างใจเย็นๆ ด้วยความรู้สึกว่าน่าจะเสร็จภายในปีนี้

หากบริการกลับมาเปิดให้บริการอย่างเป็นทางการ และผมสามารถใช้งานได้ ผมจะมาโพสต์ข่าวใหม่ที่นี่อีกครั้ง