ตอนไหนก็กลายเป็นคนอเมริกันตัวจริง

แม้ว่าฉันจะใช้ชีวิตในเกาหลีมานานกว่า แต่ ณ จุดนี้ที่ฉันใช้ชีวิตในอเมริกามานานกว่า 18 ปี -

ฉันคิดถึงความสัมพันธ์ระหว่างตัวตนของฉันกับการทำกิจกรรมออนไลน์

ฉันเปลี่ยนสัญชาติด้วย แต่ฉันชอบอเมริกามาก แม้ว่าจะมีสิ่งที่ฉันชอบในชีวิตประจำวัน (ตัวอย่างที่ใหญ่ที่สุดคือชีวิตที่เป็นมิตรกับธรรมชาติ) แต่ในฐานะคนทั่วไปที่ใช้คอมพิวเตอร์ได้ดี ฉันก็ใช้ชีวิตที่สะดวกสบายกว่าในเกาหลี

ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดคือใบรับรองสาธารณะที่ฉันรู้ว่ามีเฉพาะในเกาหลีเท่านั้น ไม่จำเป็นเลยในอเมริกา เมื่อเปิดบัญชีธนาคารออนไลน์ หรือเมื่อมีการทำธุรกรรมทางการเงิน เช่น การซื้อของหรือจ่ายค่าสาธารณูปโภคออนไลน์ จะไม่มีการขออะไรเพิ่มเติม

ถ้าเป็นการจ่ายด้วยบัตร เพียงแค่ใส่ชื่อและข้อมูลบัตรให้ถูกต้อง และถ้าจ่ายเงินด้วยเช็ค คุณก็แค่ใส่หมายเลขธนาคาร (routing number) และหมายเลขบัญชีที่ระบุไว้ในเช็ค พร้อมกับชื่อให้ถูกต้อง นอกจากนี้ ฉันจะบอกว่าการฝากเงินสามารถทำได้อย่างง่ายดายและสะดวกสบายผ่านแอปมือถือ

และในกรณีของเว็บไซต์ เว็บไซต์พอร์ทัลของเกาหลี เช่น Naver หรือ Daum ทำให้ฉัน ซึ่งเป็นคนตาบอดมองอะไรๆ ได้ยาก และดวงตาของฉันก็เหนื่อยง่าย แต่ถ้าฉันเข้าสู่ Yahoo.com ในตอนนี้ ตัวอักษรส่วนใหญ่จะใหญ่พอที่จะอ่านได้ง่ายกว่ามาก แม้ว่าเกาหลีจะดีกว่าญี่ปุ่นก็ตาม

จริงๆ แล้ว ฉันเลิกใช้ Threads เมื่อเร็วๆ นี้ เหตุผลหลักคือจำนวนการดูที่น่าสังเวชมาก แม้ว่าฉันจะเขียนอย่างหนัก ฉันไม่แน่ใจว่าอะไรคือสาเหตุ แต่ความจริงก็คือ ในช่วงสองปีที่ผ่านมา ฉันมีโอกาสมากมายที่จะเขียนเป็นภาษาเกาหลี ซึ่งเป็นภาษาแม่ของฉัน ซึ่งตรงกันข้ามกับแผนเดิม ดังนั้นฟีดจึงเน้นภาษาเกาหลี

แต่ปัญหาคือ ถ้ามีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นในเกาหลี (เช่น กฎอัยการศึกหรือการอัปเดต KakaoTalk ล่าสุด) ฟีดจะเต็มไปด้วยเรื่องราวเหล่านี้ ซึ่งทำให้ฉันมองดูด้วยความเวียนหัว ฉันคิดว่า โอ้~ นี่คือมลพิษข้อมูล~ ดังนั้นจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องตัดมันออกไปอย่างเด็ดขาด

ในทางกลับกัน ผู้ใช้ภาษาอังกฤษส่วนใหญ่ไม่เคยเขียนด้วยความจริงใจเท่าคนเกาหลี จำนวนการดูและการตอบสนองต่อโพสต์ภาษาอังกฤษของฉันใน Threads นั้นน่าสังเวชมากเมื่อเทียบกับภาษาเกาหลี ญี่ปุ่นก็เช่นกัน ดังนั้น ฉันจึงรู้ว่ามันไร้ประโยชน์ที่จะใช้ความพยายามกับสิ่งที่ไม่มีความหมาย

ดังนั้น ในที่สุดฉันก็กลับมาที่บล็อกและที่นี่คือ durumis (ดุรุมิส) ที่นี่ ฉันไม่ใส่ใจกับความคิดเห็นหรือจำนวนการดู ฉันไม่สนใจว่าผู้คนจะอ่านโพสต์ของฉันมากน้อยแค่ไหน และฉันก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ นอกจากนี้ ที่นี่มีการแปลถึง 16 ภาษา ดังนั้นฉันอาจจะเห็นโพสต์ของฉันจากที่ไหนสักแห่งในโลกที่ไม่คาดคิด

และฉันได้เริ่ม Instagram Story เมื่อหลายเดือนก่อน แต่เมื่อเปรียบเทียบ Instagram กับ Threads ฉันคิดว่า Threads เป็นแค่ขยะเท่านั้น แน่นอนว่าคุณต้องมีรูปภาพเมื่อโพสต์บน Instagram แต่ถ้าคุณต้องการโพสต์ข้อความเท่านั้นบน Instagram Story คุณสามารถเขียนลงในโน้ตแพดและถ่ายภาพหน้าจอเพื่ออัปโหลดได้

เมื่อฉันคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ SNS ที่ฉันใช้ทั้งหมดเป็นของอเมริกา(?) บล็อกคือ Naver, durumis (ดุรุมิส), Medium, LiveDoor และ Note ที่ฉันเพิ่งค้นพบ ฉันกำลังพยายามจัดการมันไปเรื่อยๆ ตามแต่ละภาษา และเมื่อฉันเขียนความคิดเหล่านี้ลงไป ฉันก็ได้ข้อสรุปว่าอเมริกาเป็นประเทศ IT ที่แท้จริง เกาหลี ทั้งในด้านปัญญาประดิษฐ์และการระบาดของไฟไหม้ล่าสุด ควรเปรียบเทียบกับทารกที่เพิ่งเริ่มเดินได้

ดังนั้น แม้ว่าฉันจะยังไม่เก่ง ฉันจึงเรียนรู้ด้านการเขียนโค้ดและวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ด้วยตนเองเป็นงานอดิเรก และถ้าเป็นไปได้ ฉันกำลังเรียนรู้จากผู้สอนชาวอเมริกันและทำให้มันเป็นของตัวเอง ในเมื่อทั้งคอมพิวเตอร์และโทรศัพท์ของฉันใช้งานเป็นภาษาอังกฤษจริงๆ การเรียนรู้จากครูชาวเกาหลีจึงเป็นเรื่องที่เข้าใจยากจริงๆ

ฉันหวังว่าฉันจะทำโปรเจกต์ CSS สุดท้ายจากช่อง YouTube ของ FCC ให้เสร็จได้ดีในสัปดาห์นี้