เวลาผ่านไป 5 ปีแล้วนับจากนั้น

เมื่อไม่นานมานี้ โพสต์ในอินสตาแกรมเกี่ยวกับ "ธงชาติของผู้คนทั่วโลกในปี 2020" กลายเป็นที่พูดถึง นั่นก็คือการชูหน้ากากผ้าสีขาวเป็นธงชาติ ซึ่งเป็นการแสดงถึงช่วงเวลาที่การระบาดของโควิด-19 กำลังระบาดอย่างหนัก คิดดูสิ ตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้ก็มีเหตุการณ์สำคัญๆ ทั้งในครอบครัวและในสังคมเกิดขึ้นหลายอย่าง ส่วนเรื่องครอบครัวขอไม่เปิดเผยเนื่องจากเป็นเรื่องส่วนตัว

ย้อนกลับไปก่อนเกิดโควิด-19 แม้จะไม่เกี่ยวข้องกับบทความในวันนี้เลย แต่ช่วงปลายปี 2019 ผมได้ซื้อเดสก์ท็อปเครื่องที่ใช้เขียนบทความนี้อยู่ที่ Costco ดังนั้นจึงได้ใช้คอมพิวเตอร์เครื่องใหม่ดูเอ็มวีเพลง "돌아온 풀문" ของคุณลี ยงชิน (Lee Yong Shin) ที่เพิ่งออกใหม่ในตอนนั้นสองเวอร์ชั่น และคอนเสิร์ตในเกาหลีก็จบลงอย่างสวยงามก่อนที่โควิดจะระบาดและส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อวงการบันเทิง

คาราโอเกะก็เช่นกัน โชคดีที่ช่วงฤดูใบไม้ร่วงปี 2019 ผมมีโอกาสได้ไปคาราโอเกะกับคนในโบสถ์ โดยใช้เครื่องคาราโอเกะที่ตั้งอยู่ในห้องใต้ดินของบ้านหลังหนึ่ง จริงๆ แล้วผมแทบไม่ได้ไปเที่ยวกับเพื่อนๆ สมัยเรียนเลย ดังนั้นบรรยากาศจึงไม่ค่อยเข้ากับผมเท่าไหร่ ผมแค่เชียร์อยู่ด้านหลังเท่านั้น

แต่ขณะที่กำลังดูสมุดเพลงอยู่ ผมก็พบชื่อเพลงและชื่อนักร้องที่คุ้นเคยจนแทบตาค้าง ในทันทีนั้นผมรู้สึกมั่นใจอย่างแรงกล้าว่านี่เป็นโอกาสที่พระเจ้าประทานให้กับผม จึงได้ถามเพื่อนหนุ่มที่อยู่ข้างๆ อย่างระมัดระวังว่า "เอ่อ... นี่มันเพลงญี่ปุ่นนะครับ ไม่เป็นไรเหรอครับ?" และเขาก็ตอบตกลงอย่างเต็มใจและช่วยจองเพลงให้ผมเพราะผมสายตาไม่ดี

และในที่สุดก็ถึงตาผม เสียงสตริงอันทรงพลังในช่วงอินโทรทำให้ทุกคนร้อง "โอ้~~" ด้วยความประทับใจ แต่ผมไม่รู้เลยว่าไมค์ปิดอยู่ตอนที่เพลงเริ่มเล่น เลยร้องแค่เสียงเปล่าๆ ในตอนแรกซึ่งน่าเสียดาย โชคดีที่หลังจากช่วงแรกผ่านไปแล้ว มีช่วงอินโทรที่ยาวพอให้ผมเปิดไมค์และร้องเพลงได้อย่างถูกต้อง

ท่าเต้นแปลกๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับบรรยากาศของเพลงเต็มไปหมดบนหน้าจอ และที่ตลกกว่านั้นคือพวกผู้ช่วยบาทหลวงในโบสถ์ก็เต้นตามด้วยความสนุกสนาน ผมเลยต้องพยายามกลั้นหัวเราะขณะร้องเพลง แต่ก็สามารถร้องเพลงจบได้อย่างใจเย็น แม้จะรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย และได้คะแนน 90 คะแนน (ถ้าไมค์ไม่ปิดตอนแรก คะแนนคงได้มากกว่านี้) มีคนบอกว่า "ไม่เหมือนคุณเลย"

อย่างไรก็ตาม หลังจากร้องเพลงนี้จบ ผมก็ไม่ได้ร้องเพลงอื่นอีกแล้ว เพราะรู้จักแต่เพลงญี่ปุ่น ถ้าร้องแต่เพลงญี่ปุ่นคงเสียมารยาทกับคนอื่น

ถึงตอนนี้คงสงสัยกันแล้วล่ะว่าผมร้องเพลงอะไร ผมเลยเตรียมมาให้แล้ว ผมอัดเพลงไว้หลายเพลงด้วยโทรศัพท์ และนั่นแทบจะเป็นจุดเริ่มต้นเลยก็ว่าได้ เพราะอายเลยไม่ค่อยได้แชร์กับคนอื่นเท่าไหร่ แต่คนที่ได้ฟัง อย่างเช่นแม่ก็ตกใจและบอกว่ารู้สึกได้ถึงด้านที่แปลกใหม่และไม่คาดคิดของผม

อยากมีโอกาสแบบนี้อีก แต่คราวนี้ อยากร้องกับคนที่รู้จักและชอบเจ-ป๊อปบ้าง หรือถ้าจะให้ดีอยากไปญี่ปุ่นเลยเพื่อสนุกกับเจ-ป๊อปให้เต็มที่