Zastanawiam się nad powrotem do nauki niemieckiego

Moim drugim językiem obcym w szkole średniej był niemiecki. A także na studiach, dzięki przedmiotowi "Zrozumienie kultury niemieckiej", mogłem naprawdę poznać Niemcy i język niemiecki. A nawet, kiedy profesor na zajęciach powiedział: "Ktoś ochotnie przeczyta to zdanie po niemiecku?!", odważyłem się podnieść rękę i przeczytać, za co otrzymałem pochwałę, że jestem lepszy niż studenci germanistyki.

Chociaż każdy Niemiec, którego spotkałem, źle mnie traktował i dyskryminował, Niemcy wciąż pozostają dla mnie krajem będącym obiektem moich marzeń. Pośród wielu rzeczy, szczególnie cenię sobie muzykę Johanna Sebastiana Bacha i poznałem jego życie za pośrednictwem różnych mediów. Dlatego też nadal mam małe marzenie, aby odwiedzić kościół św. Tomasza w Lipsku, który inni uważają za nudny (노잼).

Próbując nauczyć się niemieckiego samodzielnie, nie ma niczego, czego bym nie zrobił. Jednak za każdym razem, gdy próbowałem, kończyło się to porażką. Ale tym razem, po zakupie tych książek, czułem, że mi się uda.

Ale z powodu braku mojej wytrwałości, równolegle korzystając z innych zasobów online i aplikacji na smartfony, doszedłem do wniosku, że niemiecki już mi nie odpowiada i zrezygnowałem. Od tego czasu skupiam się wyłącznie na nauce japońskiego.

Ale dziś, po obejrzeniu pewnego filmu na YouTube, nagle pomyślałem: "A może spróbuję jeszcze raz?" Chociaż muszę pamiętać o trzech rodzajach rzeczowników, gdy uczę się słówek niemieckich, a kombinacje słów tworzą szalone, długie nowe słowa, nie potrafię wymówić litery "r", a przede wszystkim, gdy słucham języka ojczystego, brzmi on pięknie, ale nie rozumiem treści, niemiecki jakoś tak daje mi wrażenie, że jeśli dobrze go opanuję, to mój mózg będzie pracował szybciej i będę wyglądał na bardziej inteligentnego.

Podczas rozmowy z pewną osobą, która ma powiązania z Niemcami, podkreśliła ona, że niemiecki jest językiem wartym nauki. Zgadzam się również z tym, że im lepiej mówisz po angielsku, tym łatwiej jest nauczyć się niemieckiego. Dlatego też, trzy lata temu, kiedy robiłem to zdjęcie i się uczyłem, moje umiejętności językowe w języku angielskim były lepsze niż wcześniej, więc sam proces nauki wydawał się łatwiejszy.

Korzystając z mojej biegłości w języku angielskim, chcę ponownie spróbować nauczyć się niemieckiego, aby przebudzić mój śpiący mózg. Na razie odkładam Duolingo i szukam stron internetowych do nauki online za pomocą Copilota. Odkryłem już, że mogę uczyć się niemieckiego za pośrednictwem BBC, brytyjskiej telewizji publicznej, podobnie jak japońskiego za pośrednictwem NHK World Japan.

(W przypadku nadawców publicznych, czuję większe zaufanie)

Nie wiem, jak to się skończy. Nie chcę być zbyt ambitny, bo boję się, że znów zrezygnuję. Chcę uczyć się bez presji, a nauka języków jest dla mnie koniecznością, a nie wyborem, nawet ze względu na zapobieganie demencji (tak, na wszelki wypadek). Lepiej wiedzieć więcej, a jeśli rzeczywiście uda mi się nauczyć niemieckiego, będę znał cztery języki.

Upubliczniłem to, żeby zmotywować się do ciężkiej pracy. Posprzątałem swoje chaotyczne myśli i czuję się lepiej. Oczywiście, zarówno japoński, jak i niemiecki powinienem uczyć się w języku angielskim, a nie polskim, aby w przyszłości (chociaż to mało prawdopodobne) móc bez problemu pracować jako tłumacz lub osoba zajmująca się tłumaczeniami.

Wydaje mi się, że zdecydowanie lepiej pasuję do humanistyki. Wolałbym uczyć się języków niż programowania komputerowego, np. angielskiego kursu CS50, który jest dla mnie niezrozumiały. Wiem, że mogę tak powiedzieć teraz, ale w szkole średniej byłem w klasie artystycznej, więc dopiero teraz dokonuję takiego rozróżnienia.