Ik wil Duits weer opnieuw leren

Mijn tweede vreemde taal tijdens mijn schooltijd was Duits. En ook na mijn toelating tot de universiteit kon ik via een algemene cursus "Inzicht in de Duitse cultuur" Duits en de Duitse taal goed leren kennen. Zelfs toen de professor tijdens de les vroeg: "Wie wil deze Duitse zin vrijwillig voorlezen?!", durfde ik mijn hand op te steken en de zin voor te lezen, waarop ik zelfs complimenten kreeg dat ik beter was dan de studenten Duitse taal en letterkunde.

Hoewel elke Duitser die ik ontmoette me slecht behandelde en racistisch was, blijft Duitsland voor mij nog steeds een land waar ik naar verlang. Daarin luister ik graag naar de muziek van Johann Sebastian Bach en ik heb via verschillende media veel over zijn leven te weten gekomen. Daarom koester ik nog steeds de kleine wens om de Thomaskirche in Leipzig, die anderen saai vinden, eens te bezoeken.

Ik heb alles geprobeerd om Duits zelf te leren, maar elke poging mislukte keer op keer. Maar nu ik deze boeken heb gekocht, voel ik dat het wel goed zal komen.

Maar door mijn gebrek aan doorzettingsvermogen, en omdat ik het combineerde met andere online dingen en smartphone-apps, kwam ik tot de conclusie dat Duits en ik niet meer bij elkaar passen, en stopte ik ermee. Sindsdien concentreer ik me volledig op het zelfstandig leren van Japans.

Maar vandaag kreeg ik na het zien van een YouTube-video het idee om het opnieuw te proberen. Ook al moet ik bij het leren van Duitse woorden rekening houden met de drie geslachten, ontstaan er door de combinatie van woorden waanzinnig lange nieuwe woorden, kan ik de "r"-klank helemaal niet uitspreken, en begrijp ik bovendien helemaal niets van wat een moedertaalspreker zegt, behalve dat het mooi klinkt, toch heb ik het gevoel dat Duits, als ik het goed leer, mijn denkvermogen versnelt en dat ik er intelligenter van word.

Tijdens een gesprek met iemand die een band met Duitsland heeft, benadrukte hij ook dat Duits een taal is die zeker de moeite waard is om te leren. En ik ben het ermee eens dat hoe beter je Engels spreekt, hoe gemakkelijker je Duits kunt leren. Daarom had ik, toen ik drie jaar geleden de bovenstaande foto nam en studeerde, het gevoel dat het leren gemakkelijker was dan vroeger, omdat mijn Engels was verbeterd.

Om mijn slapende hersenen wakker te schudden, wil ik, voortbouwend op mijn goede Engelse vaardigheden, nogmaals Duits gaan leren. Ik laat Duolingo voor wat het is en ben via Copilot op zoek naar online websites om Duits te leren. Ik heb al ontdekt dat ik, net zoals ik Japans leer via NHK World Japan, Duits kan leren via de Britse publieke omroep BBC.

(Wat door een omroep wordt gedaan, is voor mij honderd procent betrouwbaar)

Hoe het verder zal gaan, weet ik niet. En om te voorkomen dat ik het later weer stop, wil ik niet te veel verwachten. Binnen de perken van mijn mogelijkheden, zal ik mijn hersenen gebruiken, want ik realiseer me dat taalstudie geen keuze maar een noodzaak is, zelfs alleen al voor de preventie van dementie. En als je toch talen studeert, is het beter om er zoveel mogelijk te leren. Als ik Duits echt goed leer, ben ik een viertalig persoon.

Omdat ik denk dat ik me er beter aan ga houden als ik het aan de hele wereld bekendmaak, heb ik mijn warrige gedachten hier opgeschreven. Mijn hoofd voelt nu helder en ik voel me beter. En het is vanzelfsprekend dat ik, zowel Japans als Duits, niet in het Koreaans maar in het Engels moet leren, zodat ik later, mocht ik ooit tolken of vertalen (wat nooit zal gebeuren), dat vloeiend en zonder problemen kan doen.

En ik denk dat ik echt een alfa-type ben. Ik vind taalstudie leuker en begrijpelijker dan de CS50 Engelse cursus over computerprogrammering, die ik niet begrijp. Je zou kunnen zeggen: "Waarom zeg je dat nu pas?", maar ik zat op de kunstacademie, dus ik maak dit onderscheid pas nu.