Ik houd niet van de Koreaanse gemeenschap in Amerika

Het is een nogal expliciete titel, maar het is eigenlijk ook hoe ik me voel.

Door een aangeboren handicap ben ik online een persoon die voor anderen heel gemakkelijk te onthouden is. Bovendien is er ook privacy met mijn familie, dus de neiging om met Koreanen om te gaan, hooguit in de kerkelijke gemeenschap, is sterk aanwezig bij mij en mijn gezin.

De reden dat ik de huidige kerk heb gekozen, is in feite de belangrijkste reden hiervoor. Of het nu groot of klein is, als je naar een andere, onbekende plek gaat, is het duidelijk dat je meteen de focus wordt, en gezien het aard van de bemoeizuchtige Koreaanse kerken, is het vervelend en stressvol om te bedenken dat je steeds gevraagd wordt waar je woont, wat je doet, enz.

Niet alleen de kerk, maar ook organisaties zoals Koreanenverenigingen en clubs met Koreanen, bemoei ik me absoluut niet mee en wil ik er niet bij betrokken raken, dus ik doe alsof ik het niet weet. Eigenlijk vraag ik me af waarom ik naar Amerika ben gekomen als het enige dat ik doe is zo'n gemeenschap creëren met de Koreaans-Amerikaanse bevolking, en een vriendschap vormen met ons Koreaanse volk.

Hoeveel mensen zijn er wel niet die hun netwerk op die manier uitbreiden, en die toch onhandig en slecht Engels spreken. Als je vaardigheden niet zo goed zijn, kun je het beter niet overdrijven, of op zijn minst niet zo'n punt maken van je fouten op sociale media. Het is echt irritant, zelfs als je een doctoraat hebt behaald, zonder dat je je schaamt.

(Maar als je denkt aan de major van die persoon, kan het niet anders dan dat je een onwetende wordt)

In plaats van zo hard te werken om je netwerk uit te breiden, beperkt tot Koreanen, en tijd te verspillen met het luisteren naar Koreaanse radio en het kijken naar Koreaanse uitzendingen, is het veel nuttiger voor mijn mentale gezondheid om zelfs maar één woord Engels meer te lezen en te schrijven. Daarom ben ik dankbaar dat ik in een gebied woon dat een beetje ver van Koreatown ligt.

Daarom ben ik ook voorzichtig met activiteiten op Threads. Onlangs ben ik bevriend geraakt met een paar mensen uit de omgeving van Atlanta, maar ik ben bang dat dit zal leiden tot ontmoetingen offline. Natuurlijk is het geweldig als het ten goede komt, maar ik weet dat de meeste mensen teleurgesteld zullen zijn als ze mijn ware zelf zien.

Ja, de reden dat ik de laatste tijd minder heb geschreven op durumis, was vanwege mijn privéleven. Het is niet nodig om de dagelijkse routine vast te leggen, en ik heb een paar foto's van mijn dagelijkse leven op Naver geplaatst.

Het belangrijkste doel hier is om mijn diepgaande gedachten en handige tips met betrekking tot computers en smartphones te delen. YouTube is tegenwoordig populairder dan blogs, maar dit wordt ook bemoeilijkt door mijn privéleven. Ik heb geen apparatuur, en ik ben het beste in schrijven.

Daarom probeer ik de gewoonte te behouden om regelmatig, zelfs als het niet elke dag is, op durumis en Naver te schrijven voor Koreaans. En hoewel ik dat nu ook doe, moet ik meer mogelijkheden creëren om te communiceren in het Engels en Japans, met afstand van Koreanen buiten de kerkelijke gemeenschap.