Uiteindelijk faalde ik in mijn dagelijkse posting

Hoewel ik volgens de Koreaanse datum wellicht elke dag een bericht heb geplaatst, heb ik gisteren, donderdag 6 februari, niets geschreven of gepubliceerd vanuit mijn standpunt in de Verenigde Staten. Mijn leven is eigenlijk als een eekhoorn in een rad; er gebeuren geen bijzondere gebeurtenissen die het waard zijn om op te tekenen, en bovendien is mijn privéleven het grootste probleem. Het plaatsen van foto's van mijn Amerikaanse dagelijkse leven, zoals anderen doen, zou een beleefdheid zijn tegenover mijn familie.

Wat ik gisteren wel waardeerde, was de kans om durumis in het Engels op Medium te introduceren. Voordat ik begon te schrijven, maakte ik me alleen maar zorgen over mijn Engelse vaardigheden, maar toen ik eenmaal begon te typen, gaf God (in mijn eigen christelijke interpretatie) me wijsheid, waardoor ik een goed artikel kon schrijven. Ik heb er ook mijn hoop op toegevoegd dat de tekortkomingen snel worden verbeterd. (Voor mij ziet het er nog steeds uit als een bètaversie)

Als ik nog verder ga in mijn wensen, hoop ik dat deze durumis bekender wordt bij meer mensen en dat de dag komt dat ik Brunch Story niet meer nodig heb. Hoewel ik bij mijn eerste aanvraag werd goedgekeurd als Brunch-schrijver, had het voor mij geen enkel voordeel. Bovendien vind ik de tirannie van Kakao verschrikkelijk, en ik wil zo veel mogelijk van Kakao af. (Ik moet wel KakaoTalk gebruiken)

Nu ik het zwaard al heb getrokken, wil ik mijn YouTube-kanaal, durumis, Medium en LiveDoor - deze drie blogs - goed ontwikkelen, zodat ze mijn persoonlijke bezit worden en een blijvende erfenis na mijn dood. Vandaag is het vrijdag, de laatste dag van deze week. Succes met de rest van de dag en het aankomende weekend!